Tefsîr yapacak âlimin aşağıda zikr edilen şu onbeş ilmi gayet mükemmel şekilde bilmesi lâzım gelir.
Bu ilimleri kemâliyle (tam ve en olgun şekilde) bilmeyen kimselerin Kur’ân tefsîrine yeltenmesi şer’an caiz değildir (Şeriat’ın buna izni yoktur).
1-Lügat (Arab dili)           2- Tasrif (Sarf ilmi)           3-Nahiv ilmi           4-iştikak          5-Me’ânî ilmi      6-Beyân ilmi
 7- Bedi’ ilmi                     8-Kıraat ilmi                       9- Usûl-i din ilmi          10-Usûl-i Fıkıh ilmi
11-Esbâb-ı nüzul           12-Nâsih ve mensûh           13-Fıkıh ilmi                      14-Mücmel ve mümin tefsîri
Tefsir yapabilecek kişinin sâhib olması gereken 15’inci ilim ilmü’l-mevhîbedir. Bu öyle bir ilimdir ki onu Cenâb-ı Hakk Hazretleri, ilmiyle amel eden bahtiyar kuluna ihsan eder.
(Sırrı Paşa’nın saydığı bu 14 ilim kesbîdir, ya’ni çalışıp öğrenmekle elde edilebilir. 15’inci ilim ise vehbîdir, ya’ni Allâh (c.c.) vergisidir. O verirse verir, vermezse, çalışmakla öğrenilip elde edilemez.) İşte bu 15 ilim, müfessirin (tefsîr âliminin) mutlaka, kesin surette ve hiç şübhesiz ve eksiksiz mükemmel bir şekilde sahip olması zorunlu bulunan ilimlerdendir. Ama bunlardan başka, Kur’ân-ı kerîmi tefsîr edebilmek için müfessirin diğer ilimlerde (ve çağının gerektirdiği genel kültür bilgilerinde) derinleşmiş olması da şarttır.
(İmâm Zehebi, Büyük Günâhlar, s.257-259)