Her peygamber gibi Nuh (a.s.)’ın da mucizeleri vardır. Bunlardan bazıları şunlardır: Hazreti Nuh’a, kavminden bir kısım kimseler gelip, köylerindeki büyük taşların toprak olmasını teklif etmişlerdi. Hazreti Nuh bunun için duâ edince, Cenabı-ı Hak, Cebrail’i (a.s.) gönderip; “Eliyle taşlara işaret etsin” buyurdu. Hazreti Nuh (a.s.) eliyle taşlara işaret edince, bütün taşlar, istisnasız toprak kesildi. Onun bu mucizesi ile on iki kişi imana geldi.
Hazreti Nuh (a.s.), Allâhü Te’âlâ’nın izni ile, çok uzak olan, gözlerin göremeyeceği şeyleri görerek, haber verirdi. Bu mucizesine sebep şuydu: Bir defasında, çocuklarını kaybeden iki kimse gelerek dediler ki: -Hak peygamber isen, çocuklarımızın nerede olduklarını haber ver, biz de iman edelim. Cenab-ı Hak, Cebrail aleyhisselamı gönderip, ona, uzak yerdeki şeyleri görecek göz verdiğini bildirdi. Hazreti Nuh (a.s.), doğu istikametine bakıp, pek uzak bir yerde, çocukların koyun gütmekte olduklarını görüp, haber verdi. Hazreti Nuh’un (a.s.) haber verdiği yer çok uzak olduğundan, o kimseler, orayı kolay bulabilmeleri için alamet istediler. Hazreti Nuh (a.s.), filân tepe diye tarif etti. O iki kimse, tarif edilen yere gidip, çocuklarını buldular. Bu mucizeyi görmekle, Hazreti Nuh’un (a.s.) hak peygamber olduğunu anlayan o iki kişi, imanla şereflendiler.
Hazreti Nuh (a.s.) bulutsuz olarak yağmur yağdırdı. Rivayet edildiğine göre, kavminden bazı kimseler, Hazreti Nuh’a (a.s.) gelerek dediler ki: -Bir mucize gösterirsen, iman ederiz. Hazreti Nuh (a.s.) da buyurdu ki: -Nasıl mucize istersiniz? -Bulut olmadığı hâlde yağmur yağdır. Hazreti Nuh (a.s.), bunun için duâ edince, Allâhü Te’âlâ; “Ellerini semaya kaldır” buyurdu. Hazreti Nuh (a.s.) emir icabı, ellerini semaya kaldırdı. Kaldırmasıyla birlikte yağmur yağmaya başladı.
(M. Asım Köksal, İslam Tarihi, s.129-132)